این باغ در محوطه خانه Portrack ، نزدیک دامپرها در جنوب غربی اسکاتلند واقع شده است و این یک باغ خصوصی است که توسط معمار مشهور، چارلز جنکس ساخته شده است وی که شکل زمین متمایز را در گالری ملی هنر مدرن اسکاتلند طراحی کرده است.
اسکاتلندی-آمریکایی مفاهیم خود را در باغ خصوصی خود که فقط برای یک روز از سال برای عموم آزاد است ، بیشتر به پیش برد.
با الهام از جهان ، علم و فرمول های ریاضیاتی با مضامین مانند سیاهچاله ها، دنباله دارها و DNA، آثار گسترده مجسمه سازی شده باغ ، دریاچه ها و ساختارهای مهندسی شده ادای احترام چشمگیر به جهان مرموز است که آنها را الهام بخشیده است.
جنکس می‌گوید: “هنگامی که ساخت باغ را شروع کردیم، من به مسائل بزرگتر کیهان توجه نمی کردم. اما در طول سال‌ها، آنها بیشتر مورد توجه قرار گرفتند و من آنها را به عنوان انگیزه ای برای اندیشیدن درباره طبیعت و تدبر و حدس و گمان درباره ریشه جهان استفاده کردم. از این نظر، این باغ بخشی از یک سنت تاریخی طولانی است. باغ های ذن ژاپن، باغ های بهشت ایرانی، باغ های رنسانس انگلیس و فرانسه داستان کیهان را همانطور که در آن زمان فهمیده می شد، بازی کردند. بنابراین ایده باغ به عنوان عالم خرد جهان کاملاً ایده‌ای آشنا است. در واقع، احساس می کنم جذاب ترین انگیزه برای ایجاد یک باغ است.”
این باغ با مساحت سی هکتار در منطقه Borders در اسکاتلند، از طبیعت برای نشان دادن اشکال کیهانی استفاده می‌کند، هم از نظر عقلی و هم از طریق حواس، سعی بر جذب مخاطب دارد.
آبشار پله ای داستان جهان را بازگو می کند، تراس امواج فضا و زمان ناشی از سیاهچاله را نشان می دهد، یک “پیاده روی کوارک” بازدید کننده را به یک سفر به کوچکترین بلوک های سازنده ماده می برد و یک سری از فرم های زمینی و دریاچه ها هندسه فراکتال را به یاد می آورند.
باغ گمانه زنی های کیهانی یک باغ مفهومی یا حتی نمادین نیست این یک باغ نمایشی است که در آن ویژگی‌هایی ایجاد می شود تا
عبارات فیزیکی نظریه کیهان شناسی را به روشی کاملاً واقعی، همانند توپ های کوچک قرمز، تکرار شود.
از یک منظر باغ مشترکات بیشتری با یک باغ گیاه شناسی رنسانس از نظر طبقه بندی (پیزا یا پدووا) دارد تا مکانی با ظرافت هنری.
باید گفت که هرچه زمان می گذرد، میزان تناوب باغ کمی افزایش یافته است. به عنوان مثال، انگار که قصد دارد داستان کل جهان را در
تراس‌های خود تعریف کند، درست مانند پوچی است، درست همانطور که یک مالک باغ انجیلی در قرن 18 سعی کرد داستان پیشرفت زائر را در حوزه خود تعریف کند.
باغ گمانه زنی های کیهانی دیگر گفتگویی با جهان نیست ، بلکه یک مونولوگ درباره جهان است. که در حال تبدیل شدن به باغ استدلال است و کسی باید آن را بگوید.
